Kappella tal-Isptar Mater Dei
29 ta’ Marzu 2016
Ippermettuli naqsam magħkom ftit ħsibijiet ispirati minn dan l-Evanġelju. L-ewwel ħsieb huwa dwar ir-reazzjoni ta’ Marija ta’ Magdala għall-mewt ta’ Ġesù. Hemm il-bikja għat-telfa tiegħU u hemm il-bikja konfuża għall-fatt li ma sabitx il-katavru tiegħu. “Ħadu lil Sidi u ma nafux fejn qegħduh” (Ġw 20, 13)
L-ewwelnett għandu wieħed jifhem is-sens ta’ telfa ta’ Marija ta’ Magdala li rat lil Ġesù jmut; hija waħda mix-xhieda diretti tal-mewt ta’ Ġesù. Lil Ġesù hija ratu jmut. Issa tara l-qabar vojt. Marret tfittex katavru u ma sabitux; u hemm it-tieni telfa: it-telfa ta’ min m’għandux fuq xiex jibki, itteħidlu saħansitra l-oġġett tal-bereavement tiegħu, l-oġġett tal-telfa tiegħu. Din hija esperjenza li jgħaddu minnha diversi minn ħutna.
“Ejjew naħsbu f’dawk li qrabathom jintilfu mgħarrqin fil-Mediterran, jew inkella f’xi diżastru naturali, jew terroristiku u ma jinstabux.”
Mat-telfa għall-ħajja, hemm ukoll it-telfa tal-oġġett tas-sogħba u tal-biki tagħna.
Aħna nistgħu nifhmu d-domanda qawwija ta’ Marija ta’ Magdala li għandha bżonn il-katavru ta’ Ġesù biex tkompli turi l-għożża tagħha u l-imħabba tagħha. Ir-risposta tal-qawmien mill-imwiet hija risposta li tissorprendiha. Allavolja tant midħla tal-Imgħallem, hija wkoll xhud ta’ tant affarijiet straordinarji li għamel, imma quddiemu ma tgħarfux. “Sinjur jekk ħadtu inti minn hawn, għidli fejn ħadtu u jiena nġibu lura” (Ġw 20,15). Marija ta’ Magdala hija interessata biex jerġa jkollha l-katavru. Imma dak li qed ikellimha huwa Ġesù ħaj u tagħrfu meta jsejħilha b’isimha: “Marjam”, “Rabbuni”, Mgħallem tiegħi (v. 16).
Ġesù lill-ħbiebu li kienu ttradewh isejħilhom “Missieri, Missierkom, Alla tagħkom”. Dawn huma kliem ta’ rikonċiljazzjoni Jien “se nitla’ għand Missieri u Missierkom, Alla tiegħi u Alla tagħkom” (v 17). Lil dawk li ttradewh isejhilhom ħutu. Il-kliem tiegħu huwa kliem ta’ rikonċiljazzjoni, huwa kliem ta’ paċi, huwa kliem ta’ sabar u ta’ faraġ. L-esperjenza tagħha kienet tant esperjenza qawwija li tista’ tagħti l-aħbar lid-dixxipli ta’ Ġesù: “Rajt lill-Mulej” (v 18).
Today’s Gospel from Chapter 20 in the Gospel of John talks about the first meeting of Mary the Magdalene with Jesus. She is trying desperately to find the corpse of Jesus. She needs the corpse to continue the process of bereavement and that is why she goes to the garden to search. Mary cries because she feels the loss of Jesus as a direct witness to his death and now misses the object of bereavement; misses the corpse.
The Lord’s response is surprsising, He is not a corpse, He is alive. He is risen. “Master, Lord, if you have taken the corpse of Jesus, tell me where you have laid him, so that I can bring him back” (Jn 20, 15). And she recognises Jesus when he addresses her with her name “Miriam”. “My teacher, Rabboni, Master” (v. 16). If we can actually learn one lesson from this Reading when we think about the care of our brothers and sisters who are sick and need the healing touch of your pastoral care, it would be this:
“There is a qualitative leap in the service we provide when we can call a person by their name, when the patient or the client is not a number but a human person who has a name. It is also the spirit of all pastoral care that people sense that they are loved for who they are, they have a name and a history, a present and also a future.”
✠ Charles J. Scicluna
Archbishop of Malta
